Interview over strokenteelt met Iman Minnaard

Interview over strokenteelt met Iman Minnaard

Iman Minnaard is akkerbouwer in ’s-Heer Abtskerke. Hij is de derde generatie die op het bedrijf. Op 70 hectare teelt hij aardappelen, suikerbieten, tarwe, erwten, mais en blauw maanzaad. Hij doet voor het eerste jaar mee aan het project Strokenteelt.

Landbouw en natuur kunnen elkaar versterken

Akkerbouwer Iman is ervan overtuigd dat landbouw en natuur elkaar kunnen versterken. In het strokenteeltproject kun je dat mooi laten zien. Daarom doet hij mee. Hij zet natuurlijke vijanden (‘behulpzame’ insecten) in als natuurlijke ziekte en plaagbestrijding. Zijn percelen heeft hij omlijst met een bloemenstrook die allerlei insecten, vogels en dieren een plek biedt om te leven. Bovendien zijn de fleurige bloemenranden een lust voor het oog, je ziet fietsers en wandelaars er volop van genieten.

Iman werkt al langer samen met Stichting Het Zeeuwse Landschap. Hij pacht van de stichting een stukje grond bij Hoeve Vermeulen. Daar heeft hij een vogelakkertje, een akkerrand en een schapenweitje. Het beheer doet hij vanuit de agrarische natuurvereniging Poldernatuur.

‘Ik heb altijd al belangstelling gehad voor biodiversiteit’. Met een brede glimlach vertelt hij over zijn droom:’ Ik hoop op mijn bedrijf nog een keer meer natuur te krijgen als het Zeeuwse Landschap op hun gronden. Ik doe er veel voor. Ik werk bijvoorbeeld met een piepje op mijn machine, om het wild te waarschuwen. Ik maai ook om de nesten heen, helaas gooit de kraai soms roet in het eten door de nesten toch nog leeg te roven’.

Ervaring opdoen

Iman wil met het strokenteeltproject ervaring opdoen in hoe je natuur inclusief kunt maken in je bedrijfsvoering op het land. Hij teelt daarom op een het strokenteelt perceel tarwe, blauwmaanzaad en mais. Deze zijn 30 meter breed. Hij maakt gebruik van een 7 meter brede kopakker van gras, zodat hij daar goed met de machine kan draaien. Strokenteelt is wel bewerkelijker, omdat hij het nog kleinschalig aanpakt. Hij moet nu de spuit vullen en schoonmaken voor een enkele strook. Als hij 20-50 hectare in stroken zou doen, zou het al een stuk efficiënter zijn.

Experimenteren is leuk

Iman vindt het mooi om nieuwe dingen uit te proberen. Zo teelt hij een strook met blauwmaanzaad. CZAV, de agrarische cooperatie, kwam met deze vraag. Het maanzaad wordt gebuikt op ons brood. Hij teelt dit op contract en is daardoor zeker van de afzet. Volgens het Zeeuwse Landschap is maanzaad ook interessant voor de zomertortel. Deze vogel is heel zeldzaam, vroeger leefde er nog vijf paartjes in het gebied. Dit jaar is er maar een individu waargenomen. Maar wie weet, gaat het toch nog lukken, om het tij voor de zeldzame tortel te keren! Ook dit wordt gemonitord, maar dat is weer een ander, apart project.

“‘Telen in stroken is ook leuker. Er is meer ruimte voor natuur. Zo broedt er een scholekster op mijn perceel. ‘Daar kan niet gezaaid worden, maar die paar vierkante meter die ik moet missen, weegt niet op tegen het plezier van het resultaat: kleine scholekstertjes die in de stroken scharrelen naar voedsel. Heb ik het niet voor niks gedaan.’”

Iman Minnaard

Experimenteren is leuk, maar het moet ook wat opbrengen. De stroken teelt Iman op een gangbare wijze, uiteraard probeert hij zo min mogelijk te spuiten. Biologisch telen vindt hij net een stap te ver. Al die extra regels, en ook een hele organisatie om het onkruid de baas te worden.

Meedenken en-helpenIman Minnaard bij zijn gewas in strokenteelt

Iman heeft de wens dat de maatschappij mee gaat denken en voor deze vorm van natuurinclusieve landbouw meer over heeft. Ook bedrijven kunnen meehelpen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld hun CO2- en stikstofuitstoot compenseren door te investeren in gewassen en een gezonde bodem. Ook zou het fijn zijn als boeren meer ruimte krijgen om te experimenteren en niet als enige partij risico lopen. Want het huidige landbouwsysteem is tegenwoordig zo ingericht dat er eigenlijk niks meer mag mislukken.

Wat is zijn ideale landbouwbedrijf?

Wat zijn ideale bedrijf is? Als het financieel haalbaar is, zou Iman graag extensiever willen gaan werken, bij voorkeur zonder chemische gewasbeschermingsmiddelen. Meer hectares hoeft niet, maar wel meer gewassen, zoals luzerne en soja voor de veehouders. Meer kringlooplandbouw dus. Ook zou hij graag een betere prijs willen voor zijn aardappelen. ‘Het mooiste zou zijn als ik meer voor de regio kan gaan produceren, maar als akkerbouwprovincie is dit helaas niet voor iedereen mogelijk.’