Wil je jezelf even voorstellen? En kun je iets vertellen over je rol in het Zeeuwse strokenteelt project?
Ik ben Anneleen Riemens en ik werk sinds 2020 bij Rusthoeve in Colijnsplaat, als proefveld- en projectmedewerker. Dit houdt in dat ik in het seizoen veel in het veld te vinden ben. Ik ben ook betrokken bij het ontwerpen van het strokenteelt perceel op Rusthoeve, de uitvoering en monitoring in het seizoen en verwerking van resultaten.
Eind 2019 heb ik het schema voor de komende jaren gemaakt en dat werk ik aan het begin van het jaar bij, als dat nodig is. Dat is een hele puzzel, welke gewassen passen goed naast elkaar? Hoe gaat het vruchtwisselingschema in de jaren daarop eruitzien?
Na het zaaien houd ik in de gaten hoe de gewassen erbij staan. Of er een plaag of schimmel in zit bijvoorbeeld. Ook tel ik, samen met Dominique Cammaert, onderzoeker akkerbouw bij Delphy, de insecten. Niet alleen om te kijken welke soorten er allemaal voorkomen, maar ook om bijvoorbeeld te bepalen of de schadedrempel al bereikt wordt. Neem bijvoorbeeld luizen in de suikerbieten. Zit je hoger dan de schadedrempel, dan wordt er over het algemeen ingegrepen d.m.v. gewasbeschermingsmiddelen. Het mooie is dat dit nog niet nodig is geweest in de afgelopen twee jaar. Er zitten veel natuurlijke vijanden van de luis in de stroken. Ook houd ik de opbrengt bij en tel de extra arbeidsuren die telen in stroken vraagt. Want ja, het gaat er ook om of het financieel haalbaar is.
Waar krijg je in dit project energie van?
Onderzoek doen past echt bij mij. Het is altijd weer spannend wat eruit komt. Ik word er dikwijls door verrast! Ik vind het ook leuk om met telers in gesprek te gaan over de resultaten. Om te horen hoe zij ertegen aankijken. Dat levert vaak weer nieuwe inzichten en onderzoeksvragen op. Ja, dat maakt mijn werk boeiend. Je leert altijd.
Waar zie je uitdaging(en)?
De grootste uitdaging zit volgens mij in de afzet, en of het financieel uit kan. Nu is het telen van stroken wel meegekomen in de biodiversiteitmonitor van de akkerbouw. Maar de producten uit de strook van de rusthoeve gaan nog gewoon met de bulk mee, het is nog niet gelukt om een meerwaarde ervoor te krijgen. Dat zou het mooiste zijn. Hopelijk gaat dit in de toekomst wel lukken. Maar het zou ook al mooi zijn, als er een soort financiële garantie voor boeren komt, voor de eerste jaren, dat ze tijd en ruimte krijgen om te experimenten; leergeld zeg maar.
Waar zie jij de kansen in dit project?
Praktisch is strokenteelt qua mechanisatie best goed mogelijk. Als je echt wil investeren erin, dan is voor elk praktisch probleem een oplossing te vinden. Het is vaak een kwestie van aanpassen van machines. Nu verschilt het natuurlijk per ondernemer of strokenteelt past. De een experimenteert graag met smalle stroken, een ander kiest liever voor een bredere strook, van bijvoorbeeld 30 meter, dat past bij de breedte van de veldspuit (deze is ook 30 meter). Een andere kans zie ik in een mogelijk lagere ziektedruk. Maar dat kan ik nu nog niet met cijfers onderbouwen. Twee jaar is daarvoor nog te kort, zeker omdat het ene jaar heel droog was, het andere jaar nat. En ook lagen de stroken in een andere richting. Dat soort dingen kunnen allemaal bepalend zijn voor de uitkomsten.
