Interview over strokenteelt met Huub Remijn

Interview over strokenteelt met Huub Remijn

Huub Remijn is akkerbouwer in Burghsluis. Hij heeft in totaal 150 hectare waarvan hij 9 hectare in stroken teelt. Daar verbouwt hij in 12 stroken haver, aardappelen en voederbieten. De stroken zijn 33 meter breed. Huub doet voor het tweede jaar mee aan het project Strokenteelt.

Telers kunnen zorgen voor meer natuur op hun land

Huub pacht de grond waarop hij in stroken teelt van Stichting Het Zeeuws Landschap en op voorwaarde dat hij er zo natuurlijk mogelijk boert. Zo is hij betrokken geraakt bij het strokenteeltproject. Hij weet zeker dat telers heel goed kunnen zorgen voor meer natuur op hun land. De stroken zijn volgens Huub zo gekozen dat zij de akkervogels zowel openheid geven als bescherming. Ze kunnen er voedsel vinden en er schuilen voor gevaar. Hij heeft gekozen voor 9 hectare, beetje massa, dat is volgens hem praktischer. De kopakker houdt hij smal . Dat scheelt ruimte en het draaien met de machine lukt nu ook nog. Huub heeft nog meer natuur op zijn bedrijf. Hij werkt samen met agrarische natuurvereniging Poldernatuur. Zo heeft hij een patrijzenrand en een poldernatuurrand. Daar staat zelfs duindoorn in, dat vermoedelijk is meegekomen via het zaad uit een besje dat een vogel heeft uitgepoept en daar achterliet.

“Er zitten veel graspiepers in mijn stroken. Zij zitten van oudsher in de slootrand, maar ook de strokenranden vinden ze interessant. Patrijzen zitten er ook steeds meer. Voor de leeuwerik laat ik in de winter de winterstoppel van de tarwe staan.'”

Huub Remijn

Nestje met eitjes van de Veldeeuwerik

Suzanne, werkzaam bij Stichting Het Zeeuwse Landschap, heeft een nestje gespot. Dat wil Huub ook graag wel even zien. Als je voorzichtig en niet te lang kijkt, kan dat volgens Suzanne geen kwaad.

Enthousiast, maar nuchter

Hoewel Huub enthousiast is over akkervogels op zijn land, is hij zeker ook een boer met een nuchtere kijk op zaken en gaat hij graag de discussie met je aan. Als iets hem niet zint, dan geeft hij graag zijn mening. Zo heeft hij haver staan, dat had Het Zeeuws Landschap voorgesteld. Volgens het Zeeuwse Landschap is er een toenemende populariteit van havermelk en havermout. Maar er zijn geen concrete afspraken gemaakt met een bedrijf over de afzet. Volgens Het Zeeuws Landschap lost dat zich wel op met de afzet, maar dat is niet hoe hij zelf zou werken. Dus soms wordt er flink gediscussieerd, maar altijd met respect voor elkaars positie en mening. Dat is een heel leerzaam traject, voor beide partijen.

Uit de comfortzone

Voor het telen in stroken moet Huub wel wat uit zijn comfortzone. De landbouw, en ook zijn wijze van boeren is gericht op massa en efficiëntie. Strokenteelt is niet echt praktisch. Het kost meer tijd, dus geld. Met het GPS systeem is het wel gemakkelijker geworden, want dan weet je waar de perceelsranden zitten.

Hij is een conventionele boer, dus hij bemest ook en maakt gebruik van gewasbescherming. Als het echt niet anders kan dan spuit hij. Soms is het niet te vermijden, door de weersomstandigheden. Soms kan je niet anders dan ingrijpen. En soms is nu spuiten een goede keuze, om de jaren daarop veel problemen te voorkomen. Dit is trouwens ook zo’n discussiepunt met Het Zeeuwse Landschap. Die is het op dit punt niet altijd met hem eens. Maar een beetje discussie houdt beide partijen scherp.

Kan het wat minder strak?

Huub zou graag zien dat de burger bereid is om wat meer te betalen voor het voedsel dat hij teelt. Huub: ‘Dan kan je als boer ook eens wat meer risico nemen.’ Hoe je dat bereikt? Ja dat is lastig. Daarvoor is een systeemverandering nodig. Het keurslijf waar de boer nu in boert is zo strak, dat kan hij niet in zijn eentje veranderen. Hij heeft hier hulp bij nodig vanuit de maatschappij en de overheid. Het is een lange weg, maar Huub is optimistisch van aard en zal eerder het gevecht aangaan, dan gefrustreerd raken. Hij hoopt dat het nog een keer gaat lukken, dat maakt iedereen veel gelukkiger.

Huubs ideale landbouwbedrijf

Huubs ideale landbouwbedrijf krijgt steun, ook financieel vanuit de maatschappij, voor de zorg die de boer heeft voor biodiversiteit en landschap. Bijvoorbeeld door producten een keurmerk te geven. De overheid kan hierin ook sturen met goed beleid. Supermarkten zouden bijvoorbeeld meer regionale producten kunnen promoten.

Verkennen wat wél mogelijk is

Het areaal dat Huub in stroken teelt is nog relatief beperkt. Om het hele bedrijf in stroken te verbouwen moet er veel veranderen aan het huidige landbouwsysteem. Anderzijds, met dit project verkennen we wat er wél mogelijk is. Natuur hoort op het bedrijf, maar het moet wel realistisch en haalbaar blijven. Dat hoopt hij dan ook bij te dragen aan dit project.