Bij het bunkerachtige veldkantoor van Natuurmonumenten ontvingen gidsen Paul Begijn en Otto de Kat van Natuurmonumenten ons en mochten we even binnen spieken in dat wat geheimzinnige gebouwtje midden in de plassen van deze uithoek van Tureluur. Met onze rug in de zon luisterden we voorafgaande aan de wandeling naar de introductie door Roel Mooij en John Beijersbergen. Zij waren beiden nauw betrokken bij de ontwikkeling van Plan Tureluur en vertelden over de aanpak en de aanzienlijke rol die ZMf speelde daarin.
De deelnemers aan de excursie werden in twee groepen opgedeeld en wandelden in tegengestelde richting rond het natuurgebied. Om de paar honderd meter werd er gestopt om door de verrekijkers te turen. Met de invallende avond verzamelden vogels zich op de hogere delen tussen de geulen. We leerden ze herkennen aan de richting van hun snavels. De wulp kijkt naar zijn gulp en de kluut naar zijn snuut. Op de oevers van de plassen hipten donzige kuikens achter hun moeder aan. Het waterpeil staat laag door de lang aanhoudende droogte. Om te voorkomen het gebied nog verder uitdroogt is een pomp geplaatst op de dijk. Die pompt water uit de Oosterschelde via een grote slang het gebied in.
Langs de buitenkant van de dijk liepen we naar waar het kanaal vanaf Zierikzee in de Oosterschelde uitmondt. Daar is het water heel diep en stroomt het hard. De uitgelezen plek om bruinvissen te zien. Helaas waren er geen rugvinnen te zien die avond, maar wél de nieuwsgierige kop van een zeehond en een grandioze ondergaande zon.
Dank aan alle leden die met ons meewandelden op deze mooie avond!
Tags: